Hrabstwo Edessy w 1135 r. |
Walka na własną rękę
W październiku 1097 roku Baldwin odłącza się od głównej armii krzyżowców, odbijając nieco na wschód, pod pretekstem ochrony lewego skrzydła wojsk. Początkowo poruszał się równolegle do armii, lecz po pewnym czasie kieruje się na wschód, ku ziemiom zajmowanym przez chrześcijan ormiańskich. Ormianie, zależni zarówno od Bizancjum, jak i od Turków, uważają krucjatę jako błogosławieństwo. To jest ich szansa na wolność, dlatego też zwracają się do krzyżowców o pomoc. Na wieść o zbliżającym się Baldwinie sami chwytają za broń i atakują pomniejsze garnizony tureckie. Baldwin zamierza podbić dwie ważne twierdze na zachód od Eufratu, Ravendel i Turbessel, i z pomocą Ormian udaje mu się to wiosną 1098r.
Przybrany syn
Baldwin wkracza do Edessy |
Tymczasem Toros, władca Edessy, postanawia usynowić Baldwina. Jest już stary i bezdzietny, a także dowiaduje się o wielkiej ofensywie Turków. Wobec tego Baldwin na początku lutego wyrusza do Edessy, gdzie Toros dokonuje aktu adopcji. Wedle armeńskiej tradycji mężczyźni muszą potrzeć się nagimi torsami. Tak więc Baldwin zostaje współwładcą tego miasta. Postanawia rozpocząć działania ofensywne przeciwko największemu wrogowi edesseńczyków, emirowi tureckiemu Baldukowi z Samostaty. Kampania kończy się niepowodzeniem, jednakże rycerzom frankijskim udaje się zdobyć miasteczko w pobliżu Samostaty. Baldwin fortyfikuje je i obsadza silnym garnizonem, kładąc kres napadom tureckim w okolicy.
Spisek
W Edessie wybucha spisek przeciwko nielubianemu Torosowi. Ludność nie przepada za nim z powodu odmiennej religii (greckiej a nie ormiańskiej), ściągania wysokich podatków, a także reprezentowania znienawidzonego Cesarstwa Bizantyjskiego. Nie wiadomo, czy Baldwin wspierał spiskowców, jednakże historycy uważają, że na pewno miał jakiś udział. 7 marca ludność rusza na pałac Torosa, Baldwin zaś nie przychodzi mu z pomocą. Toros prosi, aby mógł opuścić miasto bezpiecznie z rodziną, jednakże spiskowcy nie wypuszczają go. Gdy ten próbuje 9 marca uciec po kryjomu, tłum rozszarpuje go na kawałki. Następnego dnia Baldwin obejmuje samodzielną władzę nad Edessą, tym samym tworząc pierwsze państwo frankijskie na Wschodzie.
Śmierć Torosa |
Nowe nabytki terytorialne
Emir Balduk dowiaduje się o zdobyciu władzy przez Baldwina, dlatego też proponuje mu ofertę sprzedaży jego posiadłości, zaś sam wstępuje ze swą gwardią jako najemnik. Baldwin zgadza się, biorąc pieniądze ze skarbca Torosa, wypełnionego po brzegi pieniędzmi z drakońskich podatków. Swoją pozycję umacnia również mariażem z córką władcy Maraszu, otrzymując w posagu dużą sumę pieniędzy oraz obietnicę przejęcia terenów po śmierci ojca małżonki. Następnie zdobywa i obsadza swoimi wojskami Sarudż i Biredżik, łacząc tym samym swoje ziemie po obu stronach Eufratu. W maju zaś skutecznie odpiera wielkie wojska Kurbughi oblężające Edessę (Kurbugha ruszył na pomoc oblężonej od wielu miesięcy przez główne wojska krzyżowców Antiochii, jednakże zdecydował zaatakować najpierw Hrabstwo Edessy, aby ubezpieczyć swe tyły. Po trzech tygodniach bezowocnych szturmów odstąpił od ziem Baldwina i ruszył ku Antiochii, jednakże w tym czasie krzyżowcy zdążyli zdobyć to miasto).
Rządy silnej ręki
Pod koniec 1098 roku Baldwin dowiaduje się o spisku na jego życie. Przywódców zostają aresztowani i okaleczeni, podejrzanych zaś wtrącano do więzienia bądź zmuszano do płacenia grzywien. Srogość, z jaką Baldwin potraktował spiskowców, zakończyła wszystkie próby Ormian do buntu. Lud ten, który miał nadzieję na niepodległość, dostał się pod kolejną niewolę. Baldwin lepiej traktował rycerzy łacińskich, tylko im nadając dobra ziemskie i powierzając ważne stanowiska w państwie. Krzyżowcy przybywający do Hrabstwa Edessy z pogardą odnosili się do Ormian, zaś ci również nie darzyli ich przyjaźnią.
Baldwin przyjmuje dary od Ormian |
Baldwin utworzył silne państwo w głębi Azji, zdobywając władzę nad bogatym i żyznym kawałkiem terenu. W przyszłości zaś zostanie monarchą Królestwa Jerozolimskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz